Efenim, malum kar goremeyen sevdiklerimize ithafen cekmeye basladigimiz bu resimlerden artik koca bir dosya oldu. Uzun zamandir buraya birsey yazmadigimi dusunerek, hani "aciz, donuyoruz, her yer kar kiyamet, disari cikamiyoruz mahsur kaldik bu dag basinda" gibi bahaneleri bu resimler esliginde yutturabilirmiyim diye dusunuyorum. Yok, olmaz herhalde... o zaman nezleyim, burnum akiyor, hala deli gibi calismaya devam ediyorum desek? Herneyse cok konusmadan ben resimleri koyayim, bir daha ki sefere daha heyecanli bir sey bulacagima kendi kendime soz veriyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder