POM POM

Sari kanaryamiz. Bayram hediyemiz. Henuz otmuyor ama insallah evimizin nesesi olacak kendisi. Banu ablasinin soyledigine gore kendisi henuz cok kucukmus. Butun gun yiyor iciyor, aksam 7.30-8 gibi de uyuyor. Vikos'a cekmis top patlatsak uyanmiyor, ne bizim kus anlamadim! Kanaryalar esinmezmis bu kafasiyla yem tabagini esindirmeyi cok seviyor falan filan. Cok sevimli amaaaaa! Aslinda ben kuslari cok severim ama normal dogada iken, yoksa dayanamam kafesteki hallerine, fakat o kadar rutin ve stresli bir hayatimiz varki burada eve biraz pozitif enerji gelir diye aldim. Tabii Banus'un Kuzu isimli muhabbet kusu maceralarinin da etkisi olmadi degil.


Pom pom resimlerden de goruldugu uzere bir tuy yumagi seklinde dolasiyor. O kanat altindaki 'frizz' tuyler bir tek ortalikta ziplarken yok oluyor yoksa hep oyle, inanilmaz sevimli bir sekilde ucusuyorlar. Hele uyurken kafasini da bir yere sokuyor (henuz cozemedim!) tuyleri de iyice kabartinca bildigin bir tenis topuna kuyruk takmissin gibi gorunuyor!

Simdi artik bekliyoruz bakalim ne zaman otecek diye. Arada ses cikariyor ama baska numara yok. Hergun i-tunes'dan indirdigim kanarya seslerini dinletecegim ona belki gaza gelir hehehe. Yok Aziz Nesin'in kitabindaki gibi hayvani catlatmaya niyetim yok, biraz tesvik etmek icin yapiyorum. Yani sonuc olarak bizim aileye bir de Pompom eklendi, gururla duyurulur.