Iki hafta once Emre Kongar kitaplarima basladim. Bazilari cooook onceden okuyup hafizamdan silinenler, bazilari yeni okuyacaklarim. Canikom Yelizcim en son beni ziyarete geldiginde her zaman oldugu gibi bana bir 10 tane kitap getirdi herhalde. Bunun icinde, en son ben Turkiye'deyken ondan hic kitap calmamis olmam kadar son yillarda cok stresli bir calisma ortami icinde bulundugum icin sosyal ve politik konulara uzaklasmamin da etkisi var sanirim! Evet 'calmadigim icin' dedim, cunku ben amansiz ve uslanmaz bir kitap hirsiziyim! Bu isin tek iyi tarafi, kitaplari yalnizca Yeliz'den ve kardesimden yurutuyor olmam. Okuldan mezun olduktan sonra Istanbul'a tasindigimizda en buyuk zevkimiz, birkac ayda bir paralarimizi birlestirip hafta sonlari Yeliz'in memleketi! Bakirkoy'de bir gecit uzerinde konuslanmis, ikinci el kitap satan genc bir cocuktan kitap almakti. Kavga dogus, pazarlik yaparak kisi basi 20-30 kitap alir, kollarimiz uzaya uzaya eve gelirdik. Tabii hemen sinav kagidini kapatip kimseye gostermeyen ogrenciler gibi kendi kitaplarimizi alip bir kosede hemen imzalardik. Ama beeennn, ustun hirsizlik becerimle, iki arada bir derede, Yelizcigimin boslugunu yakalar ve onun alip da benim begendigim iki uc kitabina kendi imzami ativerirdim. Yeliz yakalayip kizinca da 'ne alakasi var onu ben almistim, sen de hem ne aldigini bilmiyorsun, hem bana bok atiyorsun...' diye zeytinyagi gibi uste cikardim ama O bilirdi :-) Canim benim, bir kac sene sonra ben Amerika'ya yerlesince, hasretimden kaynaklanan bir ozveriyle, benim isteyip de alamadigim (pardon zimmetime geciremedigim) kitaplari bana teker teker getirmisti veya yollamisti. Sonuc: iki tarafta da salya sumuk duygusal patlamalar. Bu kadar yogun yasanan paylasimlara ragmen, ben ancak bu sene dayanamayip, cok uzun zamandir arayip bulamadigi, Enis Batur'un 'kediler krallara bakabilir' kitabimi - ki benim icin bir hazinedir o kitap, evet Enis Batur'un butun eserleri (nerdeyse butun eserleri diyleim, henuz Yeliz hepsini almadi bana!) bende var ama o kitap benim kendisiyle ilk tanismamdir- gercekten gonlum rahat olarak kendisine hediye ettim. E 20 kitaba 1 kitap olurmu diyeceksiniz ama malum okuyanlar bilir, O'nun bir kitabi benim bir bolum kitapligima bedeldir! nedir yani :-))) Herneyse, Emre Kongar'dan bahsediyorduk degilmi, aslinda konu E.K. da degil, konu benim bu yasima gelip hala butun kitaplara sahip olamayacagimi kabul edemeyisim ve ne kadar cok okursam okuyayim, hicbir zaman bana yeteri kadar okuyorum hissi vermeyisi. Bir de bunun uzerine buradaki ortamimda okudugum kitaplari, ogrendigim bilgileri paylasamiyor olusum. Boyle kisir bir ortam icinde kendimi nasil gelistirebilir, nasil yenileyebilirim? Sirf bu yuzden okula geri baslasammi diye dusunuyorum! Surekli ziyaret ettigim bloglar olmasa, arada Turkiye'deki arkadaslarimla yaptigim telefon konusmalari olmasa (o da iki kisi ha!) ben bildiklerimi paylasamadiktan sonra yeni insanlarla tanisip, degisik insanlarla gorus ve fikir alisverisi yapamadiktan sonra bu hayatin anlami ne diye dusunuyorum. Bu ise canim SIKILIYOR! Bu yaziya boyle huzunlu bir resim koymamin nedeni de bu iste. Resmin ismi 'early morning sun rise' gibi birsey, Banu yollamisti. Herneyse, her okudugum kitap ayri bir isik benim icin, ama... amasi var iste. Net kitap'da $400'lik bir wish list beni bekliyor, ondan baska iki ayri yabanci siteden yeni kitap siparisleri verdim, doymuyorum, doyamiyorum. Yakinda Yeliz'e yine bir kitap listesi cikaracagim, o da olmasa ben n'aparim bilmiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder